Yelisey sarayının “daşnakları”

Qan su deyil.

Və bu fakt danılmazdır.

Harada oluruqsa olsun, məsələn, yad ölkədə olsaq da, tanış melismalar, nitqlər eşidəndə və ya ənənəvi yeməklərin qoxusunu duyanda ürəyimiz sıxılır, gözlərimizdən nostalji yaşlar axır. Bir sözlə, ev həsrəti çəkirik. Yaxşı, əgər bu vətəni görməmisinizsə, qırmızı qan hüceyrələrinin lazımi səviyyədə saxlanması üçün qohumlar və qohumların qohumları var. Əgər biz hansısa ciddi siyasi mövqe tutsaq, eyni qanlı seçicilər də yaxşı işləyirlər. Qanın və şəxsi maraqların çağırışı ilə.

Son bir neçə ildə Fransanın xarici siyasət həyatında baş verənlər etnik balanssızlığın bütün məqbul normalarını çoxdan üstələyib. Bu, xüsusilə Cənubi Qafqaz trasında aydın görünür. Qərəzsizlik və uzaqgörənlik prinsipi uzun müddətdir ki, bu yaxınlarda dayandırılmış Azərbaycan-Ermənistan münaqişəsinə obyektiv yanaşmağa açıq şəkildə məhəl qoymayan Fransa rəhbərliyinin ləzzətli tüpürcəklərində boğulub. Uzun illər davam edən ərazi düşmənçiliyinin sonunda sevinməyin heç bir liberal yolu olmazdı, çünki fransız xanımları və müsyöləri bütün gücləri ilə sülh proseslərinə unikal perspektivdən onun qaşınmadığı yerləri cızmağa çalışırlar.

Fransadakı erməni diasporunun çox nüfuzlu olması və ölkə rəhbərliyinə müəyyən təsir rıçaqlarına malik olması çoxdan sirr deyildi. Üstəlik, etnik "lobio" saf cins yüksəklikləri deyilsə, ən azı yarımcinsləri və hətta rəğbətini qazananları daha yüksəklərə qaldırmağa çalışır.

Maraqlı genetika: “Ermənistanın düşmənləri Fransanın düşmənidir”

Fransa prezidenti Emmanuel Makronun ana tərəfdən erməni babası Frederik Masonyan olduğu heç kimə sirr deyil. Çox güman ki, part-time və sərbəst işçidir. Əgər kimsə bizi millətçiliyə görə qınamaq istəsə, ondan heç nə çıxmayacaq. Makronun etnik xüsusiyyətləri ilə bağlı suallar yalnız antik əşyaları sevən Emmunuel gənclik şövqünü və çevikliyini nümayiş etdirəndə, yəni İkinci Qarabağ Müharibəsi zamanı ortaya çıxdı.

Daha ətraflı məlumatı https://vesti.az/politika/dasnaki-eliseiskogo-dvorca-507850 linkdə oxuyun.