ABŞ-ın Dartmut Kollecinin alimləri müəyyən ediblər ki, COVID-19 üzləri tanıma qabiliyyətinin pozulmasına səbəb ola bilər.
Lent.az xarici KİV-ə istinadən xəbər verir ki, bu virusun həmçinin naviqasiyada çətinliklər yaratma ehtimalı var.
SARS-CoV-2-nin bir sıra nevroloji problemlərə, o cümlədən qoxu və dad itkisinə, həmçinin diqqət, yaddaş, nitq və dil pozğunluğuna səbəb olduğu məlumdur ki, bunlar da “beyin dumanı” kimi tanınır. Yeni bir məqalədə ekspertlər portret rəssamı işləyən 28 yaşlı Annie adlı qadında prosopaqnoziya və ya üz korluğu hadisəsini təsvir ediblər. Xəstə ailə üzvlərinin üzünü tanıma qabiliyyətini itirdiyini, həmçinin ərzaq mağazasında şöbələrin yerini xatırlamadığını deyib. Hər iki simptomun birləşməsi beyin yarımkürələrinin temporal lobunun bitişik sahələrində beyin zədələnməsini və ya inkişaf çatışmazlığını göstərir.
Bir testdə Enniyə ardıcıl olaraq məşhurların 60 şəkli göstərilib və onlara ad qoymağı xahiş ediblər. Bundan sonra ona onları tanıyıb-tanımadığını müəyyən etmək üçün testdə iştirak edən məşhurların siyahısı təqdim edilib. Enni tanıdığı 48 məşhurun 29 faizini düzgün müəyyənləşdirib. Bununla belə, insanların çoxu tanıdıqları məşhurların 84 faizini düzgün tanıya bilir.
Qadının üzləri yadda saxlamaq və tanıma qabiliyyətinin daha məhdud olduğu Kembric testindən istifadə edilərək təsdiq edilib. Bu testdə subyektə əvvəlcə altı kişinin siması göstərilib, sonra isə onları digər üzlərdən fərqləndirmək istənilib. Orta hesabla, insanlar yüzdə 80-ni düzgün müəyyənləşdirə bildiyi halda, xəstə yalnız yüzdə 56-nı müəyyən edə bilib. Tanınma, üz qavrayışı və obyektin tanınması üçün test balları normal idi və bu, daha ümumi pozğunluqlardan daha çox üzlər üçün yaddaşla bağlı problemləri göstərir.
Semptomları 12 həftə və ya daha çox davam edən COVID-19-u olan 54 insan üzərində aparılan araşdırmada ümumi bir koqnitiv problemin ailə üzvlərinin və dostlarının üzlərini tanımaqda çətinlik çəkməsi ilə bağlı olduğu müəyyən edilib. Beləliklə, müəlliflər belə qənaətə gəlirlər ki, prosopaqnoziya infeksiyanın ümumi nəticəsi ola bilər və onun xəstələrin həyat keyfiyyətinə təsirini azaltmaq üçün əlavə tədqiqatlar aparılmalıdır.