İkinci Dünya Müharibəsi zamanı Almaniyanın törətdiyi vəhşiliklərə dair yeni dəlillərə görə, Kanal adalarında yerləşən hərbi əsir düşərgəsindəki alman mühafizəçiləri həftə sonları məhbuslardan hədəf kimi istifadə edərək əylənirdilər.
Lent.az xəbər verir ki, bazar günləri almanlar mütəmadi olaraq Alderneydə işlədikləri düşərgə olan Siltdən onlarla və ya daha çox məhbusu toplayırmışlar. Onları yaxınlıqdakı ensiz dəmir yoluna aparıb yük maşınlarına bağlayır və güllələməklə əylənirdilər.
Bir-iki saat ərzində onlar məhbusun bədəninin müəyyən hissələrini hədəfə alır, ölənə qədər çoxsaylı xəsarətlər yetirirdilər. Araşdırmalara görə, bu, almanların adi əyləncəsi olub.
Bu əyləncə 1940-1945-ci illər arasında nasistlərin adanın işğalı zamanı qurbanların haqqında çəkilən “Alderney Kabusları” sənədli filmində üzə çıxan alman vəhşiliklərinin hekayələrindən biridir.
Sənədli filmin rejissoru Piers Sekunda 1942-ci ildə Alderneydə həbsdə olan ukraynalı Corc Zbovorskinin iki qızı ilə müsahibə götürüb. 2006-cı ildə ölümündən xeyli əvvəl Zbovorski qızlarına danışıb ki, alman hərbçilər məhbusları hədəfə keçməyə məcbur edirmiş Eyni zamanda o, özü və digər əsirlər də almanların bu hərəkətinə şahid olmağa məcbur ediliblər.
İnqrid Zbovorski atasının hekayəsini xatırladı: “Məhkumlar dəstə-dəstə durmağa məcbur idilər. Mühafizəçilər darıxırdılar. 12-15 məhbus seçərdilər. Onları başıaşağı qoyub vaqonlara bağlayardılar. Sonra mühafizəçilər öz əyləncələri üçün təsadüfi atəş açardılar”.
Piers Sekunda beş ili Alderneyə göndərilən əsirlərin vurulduğu, döyüldüyü və ac qaldığı əsirləri öyrənməyə sərf etdi.
Sekunda deyib: "Zbovorski Silt düşərgəsində olduğu bütün müddət ərzində bazar günləri həyata keçirilən hədəf təliminə şəxsən şahidlik edirdi. Yəqin buna görə almanlar Berlindən Alderneyə nümayəndə heyəti göndərərək, ölüm nisbətinin niyə bu qədər yüksək olduğunu öyrəniblər. Alderneydəki həbsxana mühafizəsinin rəisi Otto Hogelov adadakı işçilərini məhbusları güllələməyə təşviq etdi. O, güllələnən hər beş məhbus üçün 10 günlük məzuniyyət, əlavə yemək və siqaret təklif edirdi”.
Otto Hogelov
Kembric Universitetinin münaqişə və Holokost arxeologiyası üzrə professoru Cilli Karr deyib: “Təəssüf ki, Alderneydən çoxlu vəhşiliklər və məhbuslarla pis rəftarla bağlı hekayələr çıxır. Bu məktubun bir hissəsi olan çoxlu dəlillər almanların adanın işğalının dəhşətli xarakterini təsdiqləyir. Təcrübəli tarixçi bu hesabatı nəzərə almalı olsa da, ölümlərin sayını hesablamaq üçün bu hesabatdan istifadə etməzdən əvvəl indi cavabı mümkün olmayan əlavə suallar verilməlidir. Məsələn: Bu təcrübə nə qədər davam etdi? Hər dəfə eyni sayda məhbus olubmu?
Corc Zbovorski hər dəfə şahid olubmu? Bu, ifadəyə etiraz etmək deyil, onu düzgün şəkildə sorğulamaq və ondan necə istifadə oluna biləcəyini düşünməkdir”.
Professor Karr həm də “Lord Pikles of Alderney”in ekspertlər qrupunun koordinatoru və üzvü idi. Keçən il 1000-dən çox məhbusun Britaniya torpaqlarında nasistlərin əli ilə öldüyü qənaətinə gəldi.
Zbovorski Avstriyada məcburi əməkdən qaçmağa cəhd etdikdən sonra Alderneyə gətirilib. 1944-cü ildə o, V1 raket sınaq meydançalarında işləmək üçün Belçikaya göndərildi. Lakin Polşa əsilli Zbovorski ukraynalıları inandırmışdı ki, meşəyə qaçsalar, alman əsgərlər onları vurmayacaq.
Ukraynalılardan biri, gözlənildiyi kimi, pulemyotunu yerə atdı, lakin bir alman mühafizəçisi onların üçünü arxadan vuraraq öldürdü. Corc və digər iki məhbus belçikalı fermerin evinə sığına bildilər. Bir neçə həftə sonra Belçika müttəfiqlər tərəfindən azad ediləndə Corcun çəkisi cəmi 40 kiloqram idi. The Guardian yazır ki, Zbovorski Belçikada qalıb və fermer üçün işləyib.