Ona nikah üzüyü taxırlar, analiz üçün ondan qan götürürlər, amma bu barmağın adı yoxdur. Ona elə adsız barmaq deyirlər? Niyə?
Lent.az “Belə yaranıb” rubrikasında bu barədə məlumat verir.
Yazıçı Vilhelm Qrimm hətta bu barmağın sehrli gücü olduğuna inanırdı və buna görə də insanlar onun əsl adını tələffüz etməyə qorxduqlarını deyirdi.
Gündəlik həyatda bu orqan köməkçi sayılır və adətən digər barmaqlardan ayrı istifadə edilmir. Bu barmaq kiçik barmaq qədər çevik, orta və ya baş barmaq qədər güclü olmasa da, üzük barmağı əli sıxarkən əlavə dəstək verir ki, bu da tutma gücünü artırmağa kömək edir.
Ancaq əsrlər boyu insanlar bu barmağı sevgi, sədaqət və ailə həyatı ilə əlaqələndirirdilər.
Qədim Romada ürəyin birbaşa sol əlin üzük barmağı ilə əlaqəli olduğuna inanılırdı. Bu barədə qədim təbib Lucius Gellius Maximus yazıb. Toy üzüklərini taxmaq ənənəsi də buradan yaranıb. Orta əsrlərdə hollandiyalı həkim Levinus Lemnius (1505−1568) elmi əsərində bu nəzəriyyəyə qarşı çıxmışdı:
“Bu barmağa qızıl üzük taxmaq və onu bəzəmək qədimlərin adəti idi, çünki damarın kiçik bir qolu, və Gelliusun düşündüyü kimi, ürəkdən bu barmağa qədər uzanan sinirlər deyil".
1686-cı ildə ingilis hüquqşünası Henri Svinbern “Evlilik müqavilələri haqqında traktat” əsərində barmaqdan düz ürəyə gedən müəyyən bir “sevgi damarını” təsvir edir. Bizim dövrümüzdə hər hansı bir məktəbli insanın ürək-damar sisteminin necə işlədiyini bilsə də: bütün barmaqlar eyni kapilyarlar vasitəsilə qanla təmin edilir, üzük barmağının heç bir xüsusi üstünlüyü yoxdur.
Ancaq bir çox xalqların mədəni adətlərində sol əlin üzük barmağına taxılan nikah üzüyü qızın nişanlı olması demək idi. Toy zamanı gələcək ər və arvad birliyin möhürlənməsi əlaməti olaraq üzükləri sol əlin üzük barmağından sağa dəyişdirdilər. Boşanma zamanı toy üzüyünü sol ələ geri taxmaq adət idi.
Yuxarıda göstərilənlərə əsaslanaraq, dünyanın bir çox dillərində üzük barmağının "üzük" və ya "möhür" barmağı adlandırılması təəccüblü deyil.
Xalq nağıllarını və mövhumatları toplayan məşhur yazıçı Vilhelm Qrimm, qədim almanların bu barmağı müqəddəs ayinlər üçün fəal şəkildə istifadə etdiyini və bunun mistisizm və cadugərliklə əlaqəli olduğunu yazırdı. Buna görə də, insanlar çətinlik çəkməmək üçün barmağın əsl adını tələffüz etməkdən qorxurdular. Beləliklə, bu barmağı adsız qoyublar.
Şərqi Asiyada üzük barmağı “dərman” barmağı, Yaponiyada “kusuri-yubi”, Koreyada isə “yak-songkarak” adlanır. Şərq sakinlərinin fikrincə, bu ad qədim dövrlərdən bəri bədənin bu hissəsinin funksiyasını ən dəqiq izah edir: "düzgün enerji" ilə doldurmaq üçün dərman infuziyalarını bu barmaqla qarışdırmaq adət idi.
Rus, fars, fin və çin dillərində, eləcə də bəzi Şimali Amerika hind dillərində bu barmağa adsız barmaq deyilir.