Əlləriniz sizə qaraciyərinizin sağlamlığından xəbər verir

Piylənmə kimi tanınan qaraciyər yağlanması xəstəliyini sadəcə əllərinizə diqqətlə baxmaqla aşkar etmək olar.

Lent.az xarici mətbuata istinadən xəbər verir ki, hepatoloq Sümeri İlyasın fikrincə, əllərdə dərinin qızarması, dırnaqların, xüsusilə baş və şəhadət barmaqlarının solğunlaşması, barmaqların şişməsi və böyüməsi piylənmənin potensial əlamətləridir.

Yağlı qaraciyər xəstəliyi orqanda həddindən artıq yağ yığılması səbəbindən inkişaf edir və erkən diaqnoz siroz kimi ciddi nəticələrin qarşısını ala bilər. Siroz qaraciyər toxumasının normal fəaliyyətinə mane olan və həyatı üçün təhlükə yarada bilən geri dönməz çapıqlanma prosesidir. Həkimlər xəbərdarlıq edir ki, xəstəlik nə qədər müalicə olunmazsa, qaraciyər bir o qədər iltihablanır və bu, sirozla nəticələnə bilər.

Əllərdə görünən dəyişikliklərə əlavə olaraq, qaraciyər problemlərini göstərə biləcək əlaqəli simptomlar var. Bunlar yorğunluq, iştahsızlıq, ürəkbulanma və kilo itkisidir. Bu əlamətlər səbəbi bilinməyən qançırlar və ya dərinin saralması ilə müşayiət olunursa, dərhal həkimə müraciət etmək vacibdir. Şişkin ayaq biləyi, dəri qaşınması və bədəndə qan damarlarının görünüşü kimi digər simptomlar da qaraciyər problemlərini göstərə bilər.

Kişilərdə və qadınlarda bədəndəki dəyişikliklərə xüsusi diqqət yetirilməlidir. Qadınlarda qaraciyər problemləri aybaşı dövrünün pozulması, kişilərdə isə süd vəzilərinin böyüməsi və ya xayaların kiçilməsi ilə müşayiət oluna bilər. Bu dəyişikliklər qaraciyər disfunksiyası səbəbindən hormonal balanssızlıqlarla əlaqələndirilə bilər.

Qaraciyər 500-dən çox müxtəlif funksiyanı yerinə yetirən orqanizmin ən vacib orqanlarından biridir. Buna görə də, onun işindəki nasazlıqlar ümumi sağlamlığa mənfi təsir göstərə bilər. Ciddi nəticələrin qarşısını almaq üçün mütəmadi olaraq tibbi müayinədən keçmək və qaraciyər xəstəliklərini vaxtında müalicə etmək vacibdir.

Alkoqolsuz yağlı qaraciyər xəstəliyinin inkişafına kömək edən amillər arasında yüksək kalorili pəhriz, təmizlənmiş karbohidratlardan, xüsusilə fruktozadan və doymuş yağlardan sui-istifadə daxildir. Aşağı fiziki aktivlik, artıq çəki və piylənmə də bu xəstəliyin inkişaf riskini artırır. Onun patogenezində insulin müqaviməti, oksidləşdirici stress və genetik meyl əsas rol oynayır. Risk faktorlarına piylənmə, tip 2 diabet, metabolik sindrom, hipotiroidizm, hipoqonadizm və sədəf daxildir.