Eynşteynin nisbilik nəzəriyyəsinə görə, zaman həmişə irəliləyir, lakin hadisələrin bu standart gedişatını dəyişə bilən incə nüanslar var. Nəzəriyyə bildirir ki, cisim kosmosda nə qədər sürətli hərəkət edərsə, zamanda bir o qədər yavaş hərəkət edir. Bu o deməkdir ki, işıq sürətinin 99 faizinə qədər sürətlənən kosmik gəminin göyərtəsində stasionar müşahidəçilərlə müqayisədə vaxt səyahətçilər üçün xeyli yavaş keçir. Bu, nəzəriyyə sahəsində qalsa da, zamanın mahiyyətini və onun məkanla əlaqəsini anlamaq üçün heyrətamiz perspektivlər açır.
Lent.az xarici KİV-ə istinadən xəbər verir ki, səyahətçilər üçün vaxtın uzadılması ehtimalına baxmayaraq, bizim zaman anlayışımız dəyişməz olaraq qalır.
Bu sürətli hərəkətin xaricindəki müşahidəçilər, reallıqlarında heç bir dəyişikliyi hiss etmədən vaxtı vərdiş etdiyi kimi qəbul etməyə davam edirlər. Lakin bütün bu maraqlı imkanlarla belə, zamanı dayandırmaq mümkün deyil. Nisbilik nəzəriyyəsinə görə, tam dayanmaq üçün bir cisim işıq sürətinin 100 faizi ilə sürətlə hərəkət etməlidir ki, bu da hazırda bizim texniki imkanlarımızdan kənardır.
Zamanın sonu haqqında danışarkən, bir neçə nəzəriyyə var, lakin onların hamısı inanılmaz vədlər verir. Bir nəzəriyyə Kainatın hər gün genişləndiyini və nəticədə onun tam soyumasına və ulduzların sönməsinə səbəb ola biləcəyini təklif edir. Bununla belə, təklik anlayışı ilə əlaqəli zamanın başlanğıcı ideyası da var - zaman və məkanın yarandığı sonsuz sıxlıq nöqtəsi.